«Ο δρόμος είναι το μοναδικό μέσο έκφρασης των νέων» λέει ο Βικτόρ Κολομπανί,πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Μαθητών Λυκείου της Γαλλίας

Από τους σκληροπυρηνικούς συνδικαλιστές ως τους επαναστατημένους μαθητές

 

Απεργιακό χάος, μπλόκα σε διυλιστήρια και αεροδρόμια, πολίτες στους δρόμους, καταλήψεις σε σχολεία και πανεπιστήμια, βίαιες συγκρούσεις με την Αστυνομία και ανησυχία για το μέλλον.

Ιδού η εικόνα μιας Γαλλίας που αντιδρά στην απόφαση του προέδρου Νικολά Σαρκοζί να σώσει, όπως λέει, το συνταξιοδοτικό σύστημα από τη χρεοκοπία αυξάνοντας τα όρια ηλικίας τόσο για την πρόωρη (από τα 60 στα 62 χρόνια) όσο και για την πλήρη (από τα 65 στα 67) συνταξιοδότηση.

Με τις μαζικότερες κινητοποιήσεις που έχουν σημειωθεί στην Ευρώπη εναντίον μέτρων λιτότητας τα τελευταία χρόνια, τρεις γενιές Γάλλων, όσοι πλησιάζουν στη σύνταξη, όσοι βρίσκονται στη μέση του εργασιακού βίου και όσοι νέοι δεν έχουν δουλειά, προσπαθούν «με νύχια και με δόντια» να ...
.... περισώσουν ένα κοινωνικό κεκτημένο. Το οποίο για την αντίληψή τους δεν αποτελεί πολυτέλεια αλλά «κληρονομικό» δικαίωμα, τμήμα της ίδιας τους της ταυτότητας.

«Δεν μπορεί να είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο όπου όποτε προτείνεται μια μεταρρύθμιση, μια μειοψηφία θέλει να μπλοκάρει τα πάντα, κρατώντας όμηρο την οικονομία, τις επιχειρήσεις και την καθημερινή ζωή των πολιτών», δήλωσε ο πρόεδρος Σαρκοζί για τις κινητοποιήσεις. Μειοψηφία; Κι όμως: οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν ότι ως και το 71% των Γάλλων διαφωνεί με τη μεταρρύθμιση του Συνταξιοδοτικού. Και δεν διστάζει να το δείξει.

Τα συνδικάτα πυροδότησαν μια ομοβροντία απεργιών. Αυτή τη φορά όμως απρόσμενα μεγάλη εμφανίστηκε η κινητοποίηση των νέων που κατέβηκαν στο πλευρό των διαδηλωτών. Οι 16άρηδες εμφανίστηκαν εξίσου μαχητικοί με τους «σκληροπυρηνικούς» συνδικαλιστές.

Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως οι διαμαρτυρίες βγήκαν εκτός ελέγχου. Ο υπουργός Εσωτερικών Μπρις Ορτφέ απείλησε με αυστηρές συνέπειες τους ταραξίες και δήλωσε ότι «η Γαλλία δεν ανήκει στους χούλιγκαν, στους κουκουλοφόρους και στους πλιατσικολόγους».

Η κοινωνία αντιδρά. Και «για να τελειώνει», η κυβέρνηση έκανε χρήση ενός άρθρου του γαλλικού Συντάγματος που επιτρέπει την επείγουσα ψήφιση ενός νομοσχεδίου ως συνόλου και όχι κάθε τροπολογίας χωριστά, ώστε η διαδικασία να προχωρήσει άμεσα.

Τα συνδικάτα απάντησαν με εξαγγελία νέων κινητοποιήσεων τις αμέσως ερχόμενες ημέρες. Παρά την καθημερινή ταλαιπωρία των πολιτών και τα έκτροπα που σημειώθηκαν, το απεργιακό κίνημα συνεχίζει να έχει την υποστήριξη μεγάλου τμήματος του γαλλικού λαού.

Φοβούμενοι ότι η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση θα αποτελέσει το πρώτο βήμα προς την κατάργηση μιας σειράς κοινωνικών προνομίων κερδισμένων με αγώνες, όπως οι πολυήμερες άδειες και οι κρατικές παροχές υγείας, το 79% των Γάλλων ζητεί από τον πρόεδρο Σαρκοζί «να προχωρήσει σε κοινωνικό διάλογο για όλες τις μεταρρυθμίσεις».

Η ως τώρα στάση του γάλλου ηγέτη έχει ρίξει τη δημοτικότητά του στο ναδίρ της τελευταίας τριετίας. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, ο πρόεδρος Σαρκοζί απολαμβάνει την υποστήριξη μόνο του ενός στους τρεις πολίτες. Το 69% των Γάλλων έχει γι’ αυτόν «αρνητική» ή «πολύ αρνητική γνώμη», ποσοστό αυξημένο κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες από τον Σεπτέμβριο. Παρά τις μαζικές κινητοποιήσεις όσων θεωρούν το σημερινό καθεστώς «κοινωνικό κεκτημένο», η κυβέρνηση προβάλλει τη μεταρρύθμιση ως «θαρραλέα, απαραίτητη και δίκαιη κίνηση». Διαφορετικά, σε δύο γενιές δεν θα υπάρχουν λεφτά για συντάξεις.

Ο επίμαχος νόμος προβλέπει την αλλαγή των ορίων συνταξιοδότησης βαθμιαία ως το 2018, αυξάνοντας παράλληλα την περίοδο εισφορών από τα 40 στα 41,5 χρόνια και εξομοιώνοντας το ποσοστό εισφορών των δημόσιων υπαλλήλων με εκείνο των ιδιωτικών.

«Όλοι στην κυβέρνηση μας φοβούνται!»

«Ο δρόμος είναι το μοναδικό μέσο έκφρασης των νέων» λέει  ο Βικτόρ Κολομπανί,πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Μαθητών Λυκείου της Γαλλίας.

«Μας φοβούνται! Ο πρόεδρος Σαρκοζί είχε δηλώσει ότι θα κατάφερνε να περιορίσει τις κινητοποιήσεις εναντίον της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος αν εμείς οι νέοι δεν συμμετείχαμε σε αυτές. Ωστόσο από τις 7 Οκτωβρίου οι νέοι δίνουν δυναμικά το “παρών”, κάθε ημέρα και περισσότεροι. Εμείς το μόνο που έχουμε να χάσουμε είναι λίγες ώρες μαθημάτων. Λυπάμαι, αλλά η κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει με εμάς. Όλοι στην κυβέρνηση μας φοβούνται. Δεν θα υποχωρήσουμε» λέει ο πρόεδρος της γαλλικής Εθνικής Ένωσης Μαθητών Λυκείου (UΝL).