Σωτήρης Μουστάκας

Ο Σωτήρης Μουστάκας (17 Σεπτεμβρίου 1940, Λεμεσός Κύπρου - 4 Ιουνίου 2007, Αθήνα) υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους έλληνες κωμικούς ηθοποιούς της εποχής του, βραβευμένος για την προσφορά του στην ελληνική επιθεώρηση.

Βιογραφικά στοιχεία

Καταγόταν από το χωριό Κάτω Πλάτρες Λεμεσού και ήταν το τελευταίο παιδί πολυμελούς οικογένειας (είχε άλλα επτά αδέρφια). Σε ηλικία 15 χρονών, συμμετείχε ενεργά στον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959, όπου μοίραζε φυλλάδια και έγραφε συνθήματα στους τοίχους. Συνελήφθη από τους Άγγλους και φυλακίστηκε για περίοδο εφτά μηνών. Μόλις αποφυλακίστηκε τελείωσε το σχολείο και το 1958 αναχώρησε για την Αθήνα για να σπουδάσει ηθοποιία, παρά τις αντιρρήσεις του ...
πατέρα του.
Η αγάπη του Μουστάκα για το θέατρο είχε ξεκινήσει όταν κατά την εφηβεία του ο νεαρός Σωτήρης πήγε σε μια θεατρική παράσταση του Νίκου Σταυρίδη στη Λεμεσό. Μετά το τέλος της παράστασης κι ενώ όλοι ζητούσαν αυτόγραφα από τον Σταυρίδη, ο Σωτήρης τον πλησίασε και του είπε πως θέλει να γίνει κι αυτός ηθοποιός. Ο Σταυρίδης του είπε να έρθει στην Αθήνα να τον βρει. Όταν έφτασε στην Αθήνα, έπιασε δουλειά σ' ένα εστιατόριο ως σερβιτόρος και παράλληλα έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου όπου και κόπηκε την πρώτη φορά. Δεν το έβαλε κάτω, ξαναπροσπάθησε και πέρασε. Εκεί γνώρισε και την ηθοποιό Μαρία Μπονέλου, την οποία παντρεύτηκε το 1973 και έκαναν μια κόρη, την Αλεξία.
Ο Σωτήρης Μουστάκας έπαιξε σε δεκάδες παραγωγές του ελληνικού κινηματογράφου και πολλές θεατρικές παραστάσεις.
Απεβίωσε τις πρώτες πρωινές ώρες της 4ης Ιουνίου του 2007, σε νοσοκομείο της Αθήνας μετά από έκτακτη εισαγωγή λόγω ξαφνικής αδιαθεσίας που αισθάνθηκε κατά τη διάρκεια θεατρικής πρόβας. Τα τελευταία χρόνια έπασχε από καρκίνο. Κηδεύτηκε στις 6 Ιουνίου του 2007 από το νεκροταφείο Χαλανδρίου δημοσία δαπάνη, παρουσία πολλών συναδέλφων του και απλού κόσμου. Τελευταία του επιθυμία ήταν, να σκεπαστεί η σορός του με τη γαλανόλευκη σημαία. Συμπτωματικά η ημερομηνία θανάτου του είναι η ίδια με αυτή του άλλου μεγάλου μας ηθοποιού Ντίνου Ηλιόπουλου που έφυγε πριν από έξι χρόνια (4 Ιουνίου 2001).

Σχεδόν 3 μήνες μετά, η σύζυγος του αείμνηστου ηθοποιού, Μαρία Μπονέλου, απεβίωσε στις 30 Αυγούστου. Κηδεύτηκε 1η Σεπτεμβρίου, στο νεκροταφείο Χαλανδρίου, δημοσία δαπάνη.

Αποσπάσματα από Συνεντεύξεις

"Η ηθοποιία είναι σαν ένα απάτητο κι ανεξερεύνητο βουνό. Σκαρφαλώνεις με κόπο, φτάνεις στην κορυφή και βλέπεις ότι υπάρχει κι άλλη κορυφή, κι ύστερα κι άλλη. Όταν πεις έφτασα, το έχεις χάσει το παιχνίδι"
"Νιώθω τριάντα χρονών. Κι αυτό βοηθάει το θέατρο. Γιατί στο θέατρο πρέπει να υπάρχει μια παιδικότητα. Aυτό που κάνουμε είναι ένα παιχνίδι. Πώς όταν είμαστε μικρά θέλουμε να βάζουμε μάσκες, να μεταμφιεζόμαστε, να κάνουμε διάφορα;"
"Εργάζομαι ως ηθοποιός πάνω από σαράντα χρόνια, αλλά ποτέ δεν τα υπολόγισα, όπως κάνουν ορισμένοι που γιορτάζουν τα είκοσί τους χρόνια κτλ. Για μένα πέρασαν χωρίς καν να το καταλάβω".
"Προτιμώ την κωμωδία. Η κωμωδία είναι φάρμακο".
"Είμαι αληθινός σ' αυτό που κάνω, χωρίς ψεύτικα τερτίπια, χωρίς χυδαιότητες και αυτό το νιώθει ο κόσμος. Για μένα το θέατρο είναι χαρά, κατάθεση ψυχής".

Φιλμογραφία

Ελ Γκρέκο (2007)... Titiano
Meet the Robinsons - Γνωρίστε τους Ρόμπινσον (2007) - (φωνή)
Ο Χάρος βγήκε Παγανιά (2003)
Ο Αλεπούς (1990)
Ο Εραστής της Γυναίκας μου (1989)
Ο Τρελλογιατρός (1987)... Αντώνης Σφήνας
Ο Τσιτσιολίνος (1987)
Τρελλά κανάλια (1987)... Σώτος Αλεβίζος
Μερικοί το προτιμούν Ηλεκτρονικό (1986)
Ο ροζ γάτος (1986)... Αρχιμήδης Μαντούβαλός
Ο Δυναστείας (1985)
Τα Τούβλα (1985)
Αν ήταν το βιολί πουλί (1984)
Μήτσος ο Ρεζίλης (1984)
Ο γυκοψεύτης]] (1984)... Μήτσος και Χαρίκλεια
Το παίζω και πολύ Άντρας (1983)
Το Ψώνιο (1983)... Σωτήρης Χαρίτος
Εγώ και το πουλί μου (1982)
Καμικάζι Τσαντάκιας (1982)
Πάτερ Γκομένιος (1982)
Η Νονά (1981)
Το Μεγάλο Ρουθούνι (1981)... Θησέας - Αλέξανδρος
Γεύση από Ελλάδα (1980
Ο Παρθενοκυνηγός (1980)... Ηρακλής
Γυναίκες στα Όπλα (1979)
Ένας νομοταγής Πολίτης (1974)... Γρηγόρης
Για μια χούφτα τουρίστριες (1971)
Θύμιος εναντίων Τσιτσίου (1971)
Οι άνδρες ξέρουν ν' αγαπούν]] (1971)... Φίλιππας
Ο Αρχιψεύταρος (1971)... Παμίνος
Αναστενάζουν οι Πενιές (1970)... Μανωλιός
Ένα αστείο Κορίτσι (1970)... Αντόνιο
Η Τύχη μου τρελάθηκε (1970)... Λιάκος Καρατασάκος
Ο Αχαΐρευτος (1970)
Το Παιδί της Μαμάς (1970)
Η Ωραία του Κουρέα (1969)... Θωμάς, Φωτογράφος
Ξύπνα Κορόιδο (1969)... Φαίδων Τραμουντάνας
Πεθαίνω κάθε Ξημέρωμα (1969)... Ρίκος
Φοβάται ο Γιάννης το Θεριό (1969)
Αθήνα η Κλοπή της οδού Σταδίου (1968)
Θα τα κάψω τα Λεφτά μου (1968)
Ο Μπούφος (1968)... Ντίνος Ζαφειρίου
Ο Πεθεροπληκτος (1968)... Λαυρέντης
Ο Τσαχπίνης (1968)
Οι Μνηστήρες της Πηνελόπης (1968)... Φίλιππας
Τα ψίχουλα του κόσμου]] (1968)... μάγειρας
Άδικη κατάρα (1967)
Για την Καρδιά της ωραίας Ελένης (1967)
Καλώς ήλθε το δολάριο (1967)... Ανρύ
Έρωτες στη Λέσβο (1967)
Η Κόρη της Πενταγιώτισσας (1967)
Καλώς ήρθε το Δολάριο (1967)... Ανρύ
Κολωνάκι διαγωγή Μηδέν (1967)... Άλκης Ασπρομάλλης

Ο Κόσμος τρελάθηκε (1967)
Ο Μόδιστρος (1967)... Στέφανος
Ο Χαζομπαμπάς (1967)... γιατρός
Τα Ψίχουλα του Κόσμου (1967)
Θα το πάρεις το Κορίτσι (1966)
Να ζει κανείς η να μη ζει (1966)
Φίφης ο Ακτύπητος (1966)
Φως Νερό Τηλέφωνο Οικόπεδα με Δόσεις (1966)... Γκριγικόρ
Μπετόβεν και Μπουζούκι (1965)
Το Πρόσωπο της Ημέρας (1965)... Αρχαιοκάπηλος
Zorba the Greek - Αλέξης Ζορμπάς (1964)