Το 1992 η Βουλή των Ελλήνων με εκπληκτική πλειοψηφία, ψήφισε τον νόμο που αναφέρεται στην Γενοκτονία του Ποντιακού Λαού. Καθιέρωσε μάλιστα, ο νόμος εκείνος να εορτάζεται σαν κρατική επέτειος κάθε χρόνο στις 19 Μαΐου. Η ευθύνη των εορτασμών ανατέθηκε στις Νομαρχίες. Τι να εορτάσουν, όμως την ημέρα εκείνη οι Έλληνες όταν η σελίδα αυτή της Ιστορίας δεν διδάσκεται πουθενά στα σχολεία μας; Αν κανείς προσέξει τον τίτλο του Νόμου, θα διαπιστώσει και από την συνέχεια, ότι ο Νόμος εκείνος ψηφίστηκε απ` όλους για λόγους καθαρά ψηφοθηρικούς. Ο Νόμος φέρει τον τίτλο: ....
ΝΟΜΟΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ. Πουθενά ο νόμος αυτός δεν αναφέρει καθήκοντα της ελληνικής πολιτείας να επιδιώξει την αναγνώριση αυτής της Γενοκτονίας διεθνώς.
Όλοι όσοι βουλευτές ψήφισαν τον Νόμο αυτό να ξέρουν ότι ο Ποντιακός Λαός δεν έχει ανάγκη Νόμου, για να θυμάται τους νεκρούς του. Τους Πόντιους βουλευτές που ψήφισαν τον νόμο αυτό, ας τους κρίνουν οι Πόντιοι ψηφοφόροι τους. Η ταλαιπωρημένη πορεία τις 19 Μαΐου και η κακοποίηση της, δείχνουν τον σεβασμό της πολιτείας σ` αυτό που η ίδια σαν Νόμο ψήφισε.
Δεν είναι δυνατόν την μια χρονιά να επιλέγεται η ημερομηνία αυτή για αποστολή της κρατικής ορχήστρας Αθηνών στο φεστιβάλ της Άγκυρας την άλλη χρονιά να επιλέγεται η ίδια ημερομηνία για κοινή ελληνοτουρκική μουσική εμφάνιση στην διαχωριστική γραμμή της μαρτυρικής Κύπρου.
Και ο αρμόδιος υπουργός να δηλώνει άγνοια της σημασίας που έχει ο εορτασμός τις 19ης Μαΐου στην Τουρκία. Την ημέρα εκείνη του 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ κήρυξε τον πόλεμο εθνικής σωτηρίας ενάντια στους Έλληνες. Το αποκορύφωμα: εκπρόσωπος της ελληνικής πολιτείας καταθέτει στεφάνι στο μαυσωλείο του Γενοκτόνου στον Πόντο Μουσταφά Κεμάλ, αλλά δεν είχαν, βέβαια σφαγιάσει τον δικό του παππού ή πατέρα.
Η Ελλάδα ή θα εξαναγκαστεί ν`αδρανοποιήσει τον Νόμο περί Μνήμης της Γενοκτονίας ή θα πρέπει να αντιμετωπίσει την ευθεία επίθεση της Τουρκικής Κυβέρνήσης, με την κατηγορία ότι οι Έλληνες του Πόντου διέπραξαν το έγκλημα της Γενοκτονίας εις βάρος αθώων Τούρκων χωρικών.
Αν το ελληνικό κράτος ζητήσει στα σοβαρά την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων η Τουρκία συνεπικουρούμενη από την μεγάλη συμμαχό μας, θα μετατρέψει την Ελλάδα σε νέα βαλκανική κόλαση. Το πολιτικό κόστος είναι πολύ μεγάλο για τον ηγέτη που θα τολμήσει κάτι τέτοιο, για αυτό και επιλέγουν την ταπεινή υποχώρήση και τον καθιερωμένο ζεϊμπέκικο χορό.
Συνολικά ως την υποχρεωτική ανταλλαγή περισσότεροι από 353.000 Έλληνες του Πόντου βρήκαν οικτρό θάνατο από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικους στις πόλεις και τα χωριά, στις χαράδρες και τα βουνά, στις εξορίες και τις φυλακές, στα τάγματα εργασίας και στον τουρκικό στρατό ως Οθωμανοί πολίτες. Κάθε λαός έχει το δικαίωμα να απαιτεί με επιμονή την επίσημη αναγνώριση των αδικημάτων που διαπράχθηκαν εναντίον του.
Τετάρτη 19 Μαϊου 2010
ΟΛΟΙ σε ΑΘΗΝΑ - πλ.Συντάγματος στις 18:00 μ.μ και
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - πλ.Αγ.Σοφίας στις 19:30 μ.μ
Ο αγώνας για τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου συνεχίζεται.
Θα είμαστε όλοι εκεί.
αναρτήστε το στις
σελίδες σας πατώντας
το κουμπί SHARE
.jpg)
Ε, όχι κι όλοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Διαμαντοπούλου τίμησε την γενοκτονία επιλέγοντας Κεμάλ
Το αστείρευτο συμπλεγματισμό όσων το λυμαίνονται βγάζει στις Πανελλαδικές Εξετάσεις το Υπουργείο (μη εθνικής) Παιδείας. Οι εξεταζόμενοι στο μάθημα της Λογοτεχνίας για την εισαγωγή τους στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας, είδαν χθες, 19 Μαΐου, ημέρα μνήμης της Ποντιακής Γενοκτονίας όπυ χιλιάδες Πόντιοι σφαγιάστηκαν μετά από διαταγή του ίδιου του Κεμάλ, ένα θέμα που μύριζε Διαμαντοπούλου, Δραγώνα και Ρεπούση από χιλιόμετρο.
Σύμφωνα με μαρτυρίες εξεταζομένων, το κείμενο, στο οποίο εκλήθησαν να εξετασθούν, λέγεται «Στου Κεμάλ το σπίτι», ανήκει στην συλλογή «Η μόνη κληρονομιά» και γράφτηκε το 1974 από τον Γιώργο Ιωάννου (1927-1985), πρόσφυγα από την Ανατολική Θράκη! Πραγματεύεται τις διαδοχικές επισκέψεις μίας τουρκάλας που είχε εγκαταλείψει την Θεσσαλονίκη με την ανταλλαγή των πληθυσμών, στο σπίτι που κατοικούσε, δίπλα ακριβώς σε αυτό που γεννήθηκε Κεμάλ, που σήμερα φιλοξενεί το τουρκικό προξενείο.
Είναι το ίδιο σπίτι που το 1955 οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες τοποθέτησαν μιας μικρής ισχύος βόμβα και στην συνέχεια διέδωσαν πως ανατινάχθηκε από τους Έλληνες, με αποτέλεσμα την καταστροφή του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης με τα γνωστά «Σεπτεμβριανά».
Η απόλυτη σύμπνοια της «Παιδείας» με την συμφωνία «εκλειάνσεως» των ιστορικών παθών της χώρας μας από τον Κεμάλ, τους προγόνους και τους απογόνους του δεν μας εκπλήσσει. Είναι γνωστό ποια «σχολή» κάνει κουμάντο μέσα στο υπουργείο και ποιοι επιλέγουν την διδακτική ύλη. Εκείνο που μας ενοχλεί και το φωνάζουμε είναι ότι επέλεξαν τη μέρα της εξόντωσης των συμπατριωτών μας από τον αρχισφαγέα Κεμάλ για να προπαγανδίσουν στην νεολαία και τους επίδοξους επιστήμονές της, ότι υπήρξαν και Τούρκοι πρόσφυγες που αναγκάστηκαν να «συνωστισθούν» και να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Πρόκειται για άνευ προηγουμένου έμφαση του ραγιαδισμού, της ηττοπάθειας και του αφελληνισμού που καλλιεργούν στην νεολαία τα πιόνια της Νέας Τάξεως.
Σύντομα βέβαια, οι απόγονοι της Τουρκάλας θα μπορούν να βλέπουν το σπίτι της γιαγιάς τους από ψηλά, αφού τα τουρκικά F-16 θα κάνουν σε λίγο παραβιάσεις στο σύνολο του ελληνικού εναερίου χώρου... Να δούμε τότε πώς θα «εκλειάνουμε» τα πάθη...